Als het op innoveren aankomt, kijken we meestal naar de middelen. Futuristische ontwikkelingen en technologie trekken de aandacht, maar leiden af van de belangrijkste randvoorwaarde voor verandering: organisatie. Want technologie werkt alleen als het goed wordt ingezet. Daar zijn richtlijnen, ervaringen en ondersteunende wet- en regelgeving voor nodig. In deel twee van onze samenvatting van onze whitepaper ‘de huisarts van de toekomst’, bespreken we hoe we innovaties kunnen stimuleren met richtlijnen.
De overheid wil digitale zorg stimuleren en zet zich daar actief voor in. Verschillende belangengroepen en vakverenigingen proberen het pad naar vernieuwing te effenen.
De huisarts van de toekomst heeft genoeg technologie om uit te kiezen, maar mag die ook gebruikt worden? De overheid wil digitale zorg stimuleren en zet zich daar voor in. Actieve steun van de overheid brengt de huisarts van de toekomst dichterbij. Maar wat voor innovatie geldt, gaat ook op voor de ondersteuning: het succes van vernieuwing is afhankelijk van goede implementatie. Je hebt er een duidelijk beleid voor nodig.
Aan richtlijnen is op zich geen gebrek. Neem bijvoorbeeld het ‘Handboek E-consult’ van NHG, LHV en Nictiz, de ‘KNMG-handreiking Videoconsulten’ of ‘Telemonitoring van volwassenen thuis’ van IGJ. Mooie initiatieven, maar wat mist is overzicht. Er is geen ‘Zorg van Nu’-equivalent dat richtlijnen en best practices rondom zorgvernieuwing samenbrengt.
Dit is waar het Integraal Zorgakkoord kan helpen. Digitale zorg krijgt hier de aandacht en er komt een landelijk netwerk om zorggegevens elektronisch te delen. In het kader van Monitoring is afgesproken goed te kijken naar de effectiviteit van plannen en kennis en ervaring die wordt opgedaan te delen. Dit deel van het akkoord kan een uitstekende bron van richtlijnen en best practices opleveren.
Download hier ons whitepaper voor meer trends voor de huisarts van de toekomst en interessante interviews met experts uit het veld.